Nie wiem jakie miał życie, czy wie co to czułość ludzkiej ręki i czy był kochany…Wiem, ze ma ok. 15 lat, widoczną narośl na dziąśle i że w jednej z miejscowości niedaleko Zamościa miał dom, swoją Panią, i że pewnie myślał, ze tak już zostanie… Ale jak to w życiu bywa Pani zachorowała i zmarła, a jej syn przywiózł  zrozpaczonego staruszka do schroniska. Co czuło to stare psie serce, zranione w tak okrutny sposób i to podwójnie? Od tyg. odwiedza go jedna naszych z wolontariuszek, dokarmia, pieści te drobniutkie kosteczki, próbuje wlać choć odrobinę ciepła w to zrozpaczone psie serce.  Czy po raz kolejny zdarzy się cud i stary, schorowany pies zdąży uciec przed odejściem w samotności i zapomnieniu? Kostus jest w Ds w Zamościu. Kostuś odszedł kochany w swoim domu.